ไอแซก นิวตัน (Isaac Newton)

หนังสือเล่มนี้ เจมส์ กลีก (James Gleick) ฉายภาพอย่างแจ่มชัดว่า การค้นพบของนิวตันมิได้เกิดจากการ ‘ปิ๊งแวบ’ แบบปัจจุบันทันด่วนดังที่ภาพลูกแอปเปิลตกชี้ชวนให้เราคิด หากแต่เป็นส่วนผสมระหว่างพรสวรรค์กับพรแสวง อัจฉริยภาพและความวิริยะอุตสาหะอันยาวนานและไม่เคยหยุดนิ่ง ส่วนสมญา “บิดาแห่งวิทยาศาสตร์สมัยใหม่” นั้นก็กลบเกลื่อนลักษณะ ‘ไม่เป็นวิทยาศาสตร์’ ของนิวตันในหลายแง่มุม

เป็นเรื่องน่าอัศจรรย์ที่มันสมองของคนสันโดษหนึ่งคน ชายผู้แทบไม่เดินทางไปไหนเลย จะมีจินตนาการทางวิทยาศาสตร์อย่างไร้ขอบเขต นิวตันมองเห็นสิ่งที่คนอื่นมองไม่เห็น มองเห็นพลวัตรทั้งมหภาคในระยะทางไกลโพ้นจากพื้นผิวโลก และจุลภาคขนาดเล็กกว่าตาเห็น เขาไม่เพียงแต่ค้นพบกฎธรรมชาติอันเป็นสากล แต่ยังประดิษฐ์เครื่องมือหลายชิ้นสำหรับการค้นหาความลับของธรรมชาติ ทั้งเครื่องมือนามธรรมอย่างแคลคูลัส และเครื่องมือรูปธรรมอย่างกล้องโทรทรรศน์แบบสะท้อนแสง นิวตันเปิดประตูสู่โลกใหม่ให้กับเรา ทว่าตัวเขาเองมิได้ก้าวเท้าข้ามมา เขาเป็นทั้งนักวิทยาศาสตร์และพ่อมด ผู้เลื่อมใสในศาสนาและนักคิดนอกรีต เป็นมนุษย์ปุถุชน และบางคราวก็เกรี้ยวปานอสูรร้าย

นอกจากการบอกเล่าถึงประวัติและความเป็นอัจฉริยะของไอแซก นิวตันแล้ว หนังสือเล่มนี้ยังชี้ให้เห็นถึงความโดดเด่นเหนือยุคสมัยของนิวตัน ในแง่ของการยืนหยัดค้นหา พิสูจน์ความจริงในยุคสมัยที่ยังคงเชื่อถือในโชคลาง เวทมนตร์ พ่อมดและศาสตร์มืด ข้อค้นพบต่างๆ ของนิวตันจึงทำให้ศาสตร์แห่งวิทย์เจิดจรัสขึ้นในยุคสมัยของเขา และทำให้เขาได้ชื่อว่าเป็นนักวิทยาศาสตร์คนแรกของโลก